Om de week is schuldhulpverlener Sabrina Beekvelt op dinsdagmorgen te vinden bij de maatschappelijke opvang van Roads aan de Kleine Haag. Hier werken dak- en thuislozen aan hun herstel. Met een kop koffie gaat Sabrina erbij zitten, dan komen de vragen over de financiën vanzelf.

‘Onderdak is meestal de eerste behoefte als mensen hier binnenkomen’, vertelt Youri Hollegie, groepsbegeleider bij Roads. ‘Veel van onze cliënten hebben schulden, maar die komen meestal pas later aan het licht. Bijvoorbeeld als iemand het vervolgtraject in gaat. De woningbouw krijgt nog 20.000 euro, zegt iemand dan.’

De doelgroep van de opvang is kwetsbaar, is (langdurig) alcoholverslaafd en kampt daarnaast geregeld met psychische problemen. Daarom werkt Roads aan de Kleine Haag met de ‘harm reduction methode’: bewoners kunnen (als ze daarvoor in aanmerking komen) op een bepaald aantal verstrekkingen bier per dag ingesteld worden, om het gebruik vervolgens af te bouwen. Samen met de regiehouder werken ze aan herstel op alle leefgebieden, zoals wonen, werken, zingeving en de financiën.

‘Omdat de verslaving op de voorgrond staat, is de drempel voor onze cliënten heel hoog om naar een afspraak bij Stadsring51 te gaan’, zegt Youri Hollegie. Gisteren nog moest hij iemand vier keer herinneren aan een afspraak met een instantie.

Outreachend

Laagdrempelig, outreachend en vraaggericht werken is bij deze doelgroep de sleutel. Daarom komt schuldhulpverlener Sabrina Beekvelt nu tweewekelijks op dinsdagmorgen op de koffie. Zij vertelt: ‘Ik maak een praatje met mensen. Dat kan over iets heel anders gaan, bijvoorbeeld over waar je vannacht hebt geslapen. Als de cliënten eenmaal een positief beeld van je hebben, dan komen de vragen vanzelf.’

De doelgroep van de maatschappelijke opvang kan het tempo van een regulier schuldhulptraject niet bijbenen. ‘Deze mensen worden overvraagd bij zo’n benadering’, legt Sabrina uit. ‘Zij kunnen zich niet focussen op de taken die van hen gevraagd worden. In een regulier traject vallen ze uit, want ze hebben meer tijd en aandacht nodig.’

Beekvelt is een van de twee hulpverleners van Stadsring51 die zich hebben toegelegd op ‘financiële zorgverlening’: hulpverlening toegespitst op kwetsbare doelgroepen. ‘Wij werken volgens de ‘presentiebenadering’, die draait om het zorgvuldig aansluiten bij wat de ander nodig heeft. Dat betekent dat we het lijstje van wat er volgens ons moet gebeuren, aan de kant leggen. In plaats daarvan gaan we aan de slag met een vraag die iemand op dat moment heeft. Dus wil iemand op dag één een betalingsregeling met het CJIB, prima, dan gaan we die bellen. Door vraaggericht te werken, sluiten we aan bij waar de motivatie op dat moment wél is.’

Na een aantal losse gesprekken probeert de schuldhulpverlener of het mogelijk is om toe te werken naar een traject. Dan zegt ze: ‘We hebben nu vijf keer een gesprek gehad, wat vind je ervan om elke week een afspraak te maken?’ Met de begeleiders van de Kleine Haag wordt actief samengewerkt. Hoe minder zelfstandig de klant is, hoe meer de hulpverlening doet, bijvoorbeeld het inscannen van documenten. ‘Zo boeken we vooruitgang, ook als de klant er niet bij is.’

Korte lijnen

Youri Hollegie is blij dat het tweewekelijkse spreekuur na de coronapandemie nu weer wordt opgestart. ‘Het is heel zonde dat het een tijdje stilgelegd moest worden. Gelukkig kunnen we nu verder. Ook voor ons als hulpverleners zijn de korte lijnen met Stadsring51 heel prettig. Als we financiële vragen hebben over onze cliënten, dan kunnen we tijdens het spreekuur terecht.’

Foto: Sabrina Beekvelt (links) en Youri Hollegie bij de maatschappelijke opvang aan de Kleine Haag. (VB Fotografie – Sabine Keijzer)