Foto: Vertegenwoordigers van acht organisaties tekenen het Taalakkoord Amersfoort. Met linksboven wethouder Cees van Eijk en rechtsonder directeur Dick van Maanen van Stadsring51. (fotograaf onbekend)
Acht Amersfoortse organisaties, waaronder Stadsring51, tekenden het Taalakkoord Amersfoort. Dat deden ze op 7 september tijdens de Week van Lezen en Schrijven. Met het akkoord slaan ze de handen ineen om de naar schatting 9.500 inwoners die laaggeletterd zijn, nog beter te helpen.
Cees van Eijk, wethouder Diversiteit en toegankelijkheid: ‘Als iemand moeite heeft met lezen, schrijven, rekenen of computeren dan heeft hij of zij daar in het dagelijks leven last van. Het invullen van formulieren, straatnaamborden lezen, pinnen of iets opzoeken op internet, lukt dan niet goed. Dat maakt hen kwetsbaar in onze maatschappij. Met die inwoners gaan we aan de slag om hun vaardigheden te verbeteren en zo beter mee te kunnen doen in onze stad.’
In het Taalakkoord Amersfoort spreken de organisaties met elkaar af in te zetten op het vinden, motiveren en verder helpen van iedere Amersfoorter die de basisvaardigheden in lezen, schrijven, rekenen en computeren wil verbeteren. Die begeleiding bieden deze organisaties al langer, maar door nauwer samen te werken worden meer mensen bereikt en geholpen.
Het Taalakkoord is ondertekend door Stadsring51, Stichting Lezen en Schrijven, Bibliotheek Eemland, Danner & Danner, Indebuurt033, SOVEE, NL Educatie, Integratiewerk en de gemeente Amersfoort. Zij vormen het netwerk TAAL033 dat de komende jaren laaggeletterdheid in Amersfoort aanpakt, voorkomt en signaleert door gezamenlijke acties en kennisontwikkeling.
Directeur Dick van Maanen van Stadsring51: ‘Zo willen we onze inzet versterken door betere verbindingen te maken. De een is specialist in taalontwikkeling, de ander biedt een laagdrempelige ontmoetingsplek. Daar kunnen we al winst boeken door meer samen te werken in de wijk. Maar we willen ook ondersteuning bieden aan organisaties bij heldere, eenvoudige teksten en praatplaten breed introduceren. En daar hebben we andere organisaties en ervaringsdeskundigen hard bij nodig.’